معنی میان بالان - جستجوی لغت در جدول جو

میان بالان(یامْ بُ)

لغت نامه دهخدا

کسی که قدش نه کوتاه باشد نه بلند، میان قد

(یامْ)

مرد متوسطقامت. (آنندراج). نه بلند و نه کوتاه. (ناظم الاطباء). میانه بالا. میانه قد. آنکه قدش نه بلند باشد نه کوتاه. متوسطقامت. (از یادداشت مؤلف). نه بلند و نه کوتاه. (ناظم الاطباء). ربعه. که قدی متوسط نه بلند و نه کوتاه دارد. که قامتی باندام دارد نه درازی دراز و نه کوتاهی کوتاه. (از یادداشت مؤلف). و رجوع به میانه بالا شود

لغت نامه دهخدا

مایان بالا

(نِ)

دهی از دهستان اردمه است که دربخش طرقبۀ شهرستان مشهد واقع است و 1130 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

میان زولان

دهی است از دهستان آورزمان شهرستان ملایر، واقع در 33 هزارگزی باختر شهر ملایر با 426 تن سکنه، آب آن از قنات و راه آن مالرو است، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

میان راهان

دهی است از دهستان دینور بخش صحنۀ شهرستان کرمانشاهان، واقع در 22هزارگزی شمال باختری صحنه با 300 تن سکنه، آب آن از رودخانه و راه آن ماشین رو است، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

میان بودان

(یامْ)

دزی ج 1 ص 23، رجوع به آسمانجون شود

لغت نامه دهخدا

میانه بالا

(نَ / نِ)

ربعه. مربوع. (دهار). با بالایی نه بلند و نه کوتاه. میانه قامت. میان بالا. معتدل القامه. با قدی موزون و معتدل. متوسطالقامه (آدمی). که بالایی نه بسیار کوتاه و نه بسیار بلند دارد. آنکه قدی متوسط دارد نه دراز و نه کوتاه. (یادداشت مؤلف) : مردی بود مأمون به گونه اسمر و میانه بالا. (ترجمه تاریخ طبری بلعمی)

لغت نامه دهخدا

کیان بالا

دهی از دهستان سگونداست که در بخش زاغۀ شهرستان خرم آباد واقع است و 400 تن سکنه دارد که از طایفۀ سگوند هستند و زمستانهابه قشلاق می روند، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

میان بالا

کسی که قدش نه کوتاه باشد نه بلند میان قد متوسط القامه

فرهنگ لغت هوشیار

میانه بالا

کسی که قدش نه کوتاه باشد نه بلند میان قد متوسط القامه

فرهنگ لغت هوشیار

میانه بالا

متوسطالقامه، کوتاه قامت
متضاد: بلندبالا

فرهنگ واژه مترادف متضاد

معنی میان بالان - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما